ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' สน ๒ '

    สน ๒  หมายถึง ก. ร้อยด้วยเชือกหรือด้ายเป็นต้น เช่น สนเข็ม สนตะพาย.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • สนเข็ม

    ก. ร้อยด้ายหรือไหมเป็นต้นเข้าไปในรูเข็ม.

  • สนตะพาย

    ก. กิริยาที่เอาเชือกร้อยช่องจมูกวัวควายที่เจาะ ซึ่งเรียกว่าตะพาย, ใช้โดยปริยายแก่คนว่า ถูกสนตะพาย หรือ ยอมให้เขาสนตะพายหมายความว่า ถูกบังคับให้ยอมทําตามด้วยความจําใจ ความหลง หรือความโง่เขลาเบาปัญญา.

  • ส้น

    น. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่าส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.

  • ส้นตีน

    (ปาก) น. ส้นเท้า, (มักใช้เป็นคำด่า).

  • ส้นตีนส้นมือ, ส้นมือส้นตีน

    (ปาก) ว. ไร้สาระ, ไม่มีแก่นสาร, เช่น เรื่องส้นมือส้นตีนเท่านี้ก็ต้องมาฟ้องด้วย, ใช้เป็นคำด่า.

  • ส้นตีนส้นมือ, ส้นมือส้นตีน

    (ปาก) ว. ไร้สาระ, ไม่มีแก่นสาร, เช่น เรื่องส้นมือส้นตีนเท่านี้ก็ต้องมาฟ้องด้วย, ใช้เป็นคำด่า.

  • ส้นมือ

    น. ส่วนท้ายของฝ่ามือ.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒